نویسنده: مهدی رضایی

نویسنده‌ای که جامعه او را خودکشی کرد عباس نعلبندیان نمایشنامه نویس پیشرو ایرانی در سال 1326 در منطقۀ سنگلج تهران به دنیا آمد و در مدت چهاردهه زیست هنرمندانۀ خود نمایشنامه‌هایی را به ثبت رساند،

کارگردان کریشتوف کیشلوفسکی تهیه‌کننده: مارین کارمیتز

صمد طاهری نویسندۀ معاصر آبادانی، در سبک رئالیسم است. وی متولد ۱۳۳۶ در آبادان است و در آبادان داستان‌هایش را در مطبوعات و مجلات منتشر می‌کرد و در شعر نیز دستی دارد. مجموعه شعر «قلب‌های کوچک شهر بزرگ» را سال ۱۳۷۲ به همراه اکبر گودرزی و یحیی هاشمی منتشر کرد.

گی دو موپاسان،از نویسندگان برجسته‌ی قرن نوزدهم است. اوج شهرت پاسان، در داستان‌های کوتاه وی است. موپاسان استادِ نوعی از داستانِ کوتاه است که به قول: سامرست موآم «می‌توانید آن را پشت میز شام یا در اتاق استراحت کشتی نقل کنید

یکی از جالبترین تعاریفی که در مورد داستان کوتاه وجود دارد از رولات بارت است. از نظر او داستان جمله‌ای است طولانی و هر جمله داستانی کوتاه.

ادبیات در برابر مردم جامعه وظیفه‌ای بسی بزرگ و سنگین بر گردن دارد؛ و باید حتماً تأثیری مثبت در زندگی، روح، قلب و جان افراد جامعه داشته باشد. برای رساندن افراد جامعه در این حد از والایی، باید نویسنده قدرت، استعداد و تمام توان خود را به‌کارگیرد تا در این راه موفق شود.

«هیچ جنگی برنده ندارد. هر دو طرف بازنده‌اند.» «هدلی بال جنگ» را خشونتی سازمان یافته می‌داند که دو یا چند کشور علیه همدیگر انجام می‌دهند.

رمان «اسپان دشت نیسایه» داستانی عاشقانه با بستری تاریخی است که در آن از الهه‌ها و نمادهای زیادی اسم برده شده است. مهم‌ترین خصیصه این رمان که آن را از رمان‌ها دیگر متمایز می‌کند، بعد هنری آن است. در این رمان از هیچ واژه بیگانه‌ای استفاده نشده است.

پیرنگ داستان: «رئیس یک کارگزینی، در میان نامه‌هایش عکس دختر جوانی را پیدا می‌کند و سخت، ذهنش درگیر می‌شود. در ابتدا عکس را از همه مخفی می‌کند. مخصوصاً منشی‌اش که حرف و حدیثها درباره‌اش زیاد است. سپس عکس را به عکاسخانه می‌برد تا بزرگش را چاپ کند.